©Scharmer 2013
- Wat is Theory U?
- Het ontstaan van Theory U
- Vraagstukken van deze tijd
- Theory U: 7 fasen
- Drie belemmeringen voor verdieping
- Het ombuigen van de belemmeringen
Wat is Theory U?
Theory U is meer dan een theorie. Het is een procesmodel voor vernieuwing en transformatie van mens en organisatie. Dit proces omvat een diepgaande beweging, zoals in de letter U, vandaar de naam. Met Theory U buig je complexe vraagstukken van deze tijd om naar een wezenlijke verandering, vanuit verbinding met jezelf, anderen en alle aspecten die met de vraag samenhangen. Het proces omvat een verdieping van het bewustzijn van de betrokkenen, het benutten van de wijsheid uit het onbewuste. Het U-proces maakt leren vanuit de toekomst mogelijk, in plaats van leren vanuit het verleden.
Theory U is een verandermodel voor begeleiders, managers en eigenlijk iedereen die invloed wil uitoefenen op verandering. De methodiek biedt handvatten voor het ontwikkelen van persoonlijk leiderschap, het bouwen van lerende teams en voor het samen zoeken naar oplossingen voor complexe vraagstukken. Dit zijn vraagstukken die andere antwoorden verlangen dan ‘meer van hetzelfde in een andere kleur’. Denk bijvoorbeeld aan maatschappelijke vraagstukken, die vragen om samenwerking buiten de grenzen van de eigen organisatie.
Het ontstaan van Theory U
Het U-proces is als eerste in 1968 ontwikkeld door Glasl en Lemson, van het NPI (Nederlands Pedagogisch Instituut). Zij baseerden zich op het werk van Dr. Rudolf Steiner, een Oostenrijks architect/filosoof, en grondlegger van de antroposofie . Steiner schreef over het transformeren van zichtbare waarnemingen naar intuïtieve waarnemingen, als basis voor besluiten over de toekomst. Glasl en Lemson beschrijven vanaf 1975 een werkwijze met een U-vorm, bestaande uit drie niveaus en zeven fasen. Daarbij nemen zij het gezamenlijk observeren en plannen maken met een betrokken collectief als uitgangspunt voor organisatieverandering.
Vraagstukken van deze tijd
Scharmer wil met Theory U een bijdrage leveren aan transities voor complexe vraagstukken van deze tijd. Deze vraagstukken zijn ontstaan vanuit de geschiedenis en vragen om het onderkennen van de effecten van menselijk handelen op het grotere geheel. Door het blijven doorgaan met dezelfde gedragspatronen, creëren we met onze wetenschappelijke en economische vooruitgang meer en meer de keerzijden hiervan. We zien alleen nog de ons bekende paden en raken afgescheiden van een deel van de realiteit. Volgens Scharmer duiden belangrijke vraagstukken van deze tijd op drie grote kloven:
- De ecologische scheiding van onszelf en de natuur. We verbruiken momenteel 1,5 maal de bronnen van de aarde, waardoor we onze planeet uitputten.
- De sociale scheiding van onszelf met anderen: het verschil tussen arm en rijk. Tien procent van de wereldbevolking heeft net zoveel materieel bezit als de overige 90% tezamen.
- De spirituele scheiding van onszelf met onze ziel, vaak te zien in burn-out en depressie. Het aantal zelfmoorden is drie keer zo groot als het aantal moorden (inclusief oorlogen). Het aantal zelfmoordpogingen ligt zelfs 10 tot 20 maal hoger. Vanuit deze drie vormen van afscheiding hebben we, aldus Scharmer, diverse ‘zeepbellen’ gecreëerd. Denk aan de financiële crisis, ecologische problemen, etc.

©Scharmer 2013
Theory U: 7 fasen
Het U proces is niet lineair
Het U-proces is gebaseerd op het inzicht dat alles wat leeft met elkaar verbonden is, omdat alles wat leeft, is ontstaan vanuit dezelfde bron. Alles wat leeft is energie en energie gaat nooit verloren. Het is ontstaan uit dezelfde bron en keert daar weer naar terug.
Het U proces is geen lineair stappenplan of projectaanpak. Het is een cyclisch proces. De mens is verbonden met alles wat er is en heeft daarin steeds de mogelijkheid om bewust te kiezen voor zijn handelen. Dit is een keuze vanuit die notie van verbinding: verbinding met jezelf, anderen en de wereld. Het U-proces omvat 7 fasen. De fasen omvatten gezamenlijk een bewust proces van verbinding, om te komen tot wezenlijk andere uitkomsten en vernieuwing. In elke fase zijn de andere fasen ook aanwezig. Daarmee is het een cyclisch proces.
De 7 fasen binnen Theory U zijn niet los van elkaar te zien:
Downloading
In de fase van ‘Downloading’ hebben we een beperkte waarneming. We hebben de neiging om daarbij snel te interpreteren vanuit onze automatische piloot. We zoeken naar de bevestiging van het eigen gelijk in plaats van naar de weerlegging ervan (Popper, 2002). We kopiëren oude kennis van onszelf en/of anderen en schieten zo snel mogelijk naar de fase ‘Performing’. Downloaden heeft een belangrijke functie en is wezenlijk onderdeel van ons functioneren. Bewustwording hiervan en bereid zijn je open te stellen voor andere invalshoeken is een belangrijke voorwaarde om het U-proces te kunnen ervaren. Het U-proces start met het bewust stoppen van downloaden.
Seeing
De tweede fase begint met aandachtig waarnemen, door daar de tijd voor te nemen. Daarvoor is het nodig de geest te openen (open mind). Dit kan door de oordelen, vooringenomen gedachten en eigen ideeën te herkennen en vervolgens op te schorten. Hierdoor ga je anders, breder en meer open waarnemen.
Sensing
In de fase van ‘Sensing’ boor je een andere bron van intelligentie aan: de intelligentie van het hart. Dit kan door je bewust te zijn met wat ieder mens van nature kan: een actieve verbinding aangaan met anderen. Scharmer noemt dit ‘Empatisch luisteren’. Je luistert naar de ander vanuit de ander. Je luistert van binnenuit met open hart. Hierdoor ontstaat een andere, erkennende verbinding tussen mensen. Interessante informatie over de intelligentie van het hart is o.a. te vinden in de film ‘I am’ van Tom Shadyac.
Presencing
‘Presencing’ is een samenvoeging van presence (aanwezigheid) en sensing (waarnemen zonder direct contact). Het verwijst ook naar present zijn: aanwezig zijn in het hier en nu. Door bewust waarnemen met alle zintuigen, inclusief de intuïtie, bereik je deze staat van Zijn. In de fase van ‘Presencing’ heb je verbinding met alle wijsheid en beschikbare bronnen, voorbij de gedownloade kennis en gedachten. In die verbinding bevindt zich ‘de hoogst haalbare toekomstige mogelijkheid’, zoals Scharmer dat noemt, die in het hier en nu zichtbaar wil worden. ‘Presencing’ kun je dus ook vertalen als voor-voelen. Voor de Presence-staat is het nodig een ‘open will’ te hebben; voorbij de angst voor het onbekende te komen.
Verdiepende info over ‘Presencing’
Senge en zijn collega’s voerden gesprekken met David Bohm (1980) en Brian Arthur (2009) over kwantumfysica. Na deze gesprekken konden zij beter beschrijven wat er bij ‘Presencing’ gebeurt.
De wereld is zowel een expliciete orde (alle afzonderlijke objecten om ons heen) als een impliciete orde (alles wat leeft is holistisch met elkaar verbonden). Dit laatste wordt in de kwantumfysica verondersteld . We kunnen die beide (wereld)ordes dan ook gelijktijdig waarnemen (Zajonc, 2010). De expliciete orde nemen wij waar met onze zintuigen. De impliciete orde nemen wij waar met onze intuïtie of ons ‘gevoel’. We versterken die gelijktijdige waarneming door dit gezamenlijk te doen en onze ervaringen uit te wisselen in dialoog (Bohm, 1996). Senge, Jaworski, Scharmer en Flowers hebben de gelijktijdige waarneming van beide (wereld)ordes ‘Presencing’ genoemd.
Voor de fase van ‘Presencing’ heb je een diepere toegang tot een ander terrein van intelligentie nodig: het veld van de ‘open wil’. Dat staat voor het werkelijk willen zien van wat zich aandient, zonder invulling of sturing. Hier aangekomen, onder in de U, kun je contact maken met wat Scharmer, Jaworski en Senge ‘de bron’ noemen. In ‘de bron’ is alles wat leeft holistisch met elkaar verbonden. Alles ontstaat uit deze ‘bron’ en alles keert terug naar deze ‘bron’. ‘De bron’ is de basis van alles dat bestaat en is pure Energie.
Onder in de U kun je contact maken met twee basale vragen van het bestaan:
- ‘Wie ben Ik ten diepste’ (wat is mijn hoogste toekomstige mogelijkheid)
- ‘Wat is mijn Werk (missie) in dit leven’ (wat heb ik hier te doen/ waarom ben ik hier?).
Met het antwoord op deze vragen kom je in beweging vanuit intrinsieke wensen en verlangens. Je kunt een instrument zijn voor de toekomst die zich wil manifesteren.
In de ‘Presencing’ fase bestaat zowel stilte als chaos. Vanuit stilte maak je contact met de diepste vorm van weten. Je ervaart chaos door de veelheid van dingen die zich kunnen aandienen en door het volstrekte niet weten dat er zich ook bevindt. Volgens Scharmer gaat ‘Presencing’ over zowel loslaten (stilte) als op laten komen (de chaos verdragen en wachten op een helder inzicht).
Crystallizing
In de fase van ‘Crystallizing’ verbeeld je een mogelijke toekomst. Via het uitkristalliseren geef je vorm aan de inzichten en ideeën die in de ‘Presencing’ zijn ontstaan. Vanuit de ‘blinde vlek‘ ontkiemt iets anders en iets nieuws. Scharmer beschrijft dit als een helder inzicht, vanuit het niets, met een drang om daarnaar ‘in een oogwenk’ te gaan handelen.
Prototyping
In de fase van ‘Prototyping’ ga je experimenteren en eerste ideeën uitproberen. ‘Bijtijds falen om eerder te slagen’ is het motto in deze fase. Co-creëren, samen vormgeven, is een belangrijke competentie binnen ‘Prototyping’. Al doende geef je gezamenlijk de toekomst vorm. In deze fase kun je voorlopers, modellen en eerste ideeën testen en verder ontwikkelen. Tijdens het hele traject in de rechterkant van de U houd je contact met de diepere bron van weten. Dit contact geeft een andere energetische lading aan de activiteiten. Hierdoor beleef je een sterke gedrevenheid en enthousiasme om de toekomst te realiseren.
Performing
Met ‘Performing’ verwijst Scharmer naar de uitkomsten van het handelen: het oplossen van een kwestie, het uitvoeren van onze plannen. Dit handelen kan vanuit een onbewust proces vorm krijgen (gebaseerd op ‘Downloading’) of vanuit een bewust proces met oog op het grotere geheel (zoals de U omschrijft).
Drie belemmeringen voor verdieping
Het doorlopen van het U-proces kan belemmerd worden door onze neiging tot downloaden en onze beleving van afgescheiden zijn. We ervaren nu eenmaal vaak meer dualiteit dan verbinding.
Drie belemmeringen staan verdieping in de weg. Scharmer noemt dit innerlijke stemmen. Deze stemmen houden ons vast in het downloaden of verleiden tot de ‘upper U’. De drie stemmen belemmeren zowel de fasen aan de linkerkant (afdalen in de U) als aan de rechterkant (weer omhoog in de U). Deze belemmeringen zijn een signaal dat we downloaden of in de upper U opereren.
Voice of judgement (oordelen)
Onze Oordelen belemmeren ons om werkelijk waar te nemen wat er is en goed te luisteren naar anderen. Oordelen kleuren de werkelijkheid. Vanuit oordelen ga je op zoek naar een bevestiging daarvan: naar hetgeen je verwacht te zien en te horen. Oordelen staan een echte verbinding met anderen of met de realiteit in de weg. Ze houden ons gevangen in onze eigen ideeën en aannames. Vaak zijn ze gestoeld op oude opvattingen (vanuit opvoeding of eerdere ervaringen) en op het interpreteren vanuit oude denkbeelden (mental models). Daarmee staan oordelen meer in verbinding met het verleden dan met het hier en nu. Bij het tot stand brengen van resultaten en het evalueren van testen, staan oordelen ook een objectieve evaluatie en vernieuwing in de weg.
Voice of cynism (cynisme)
Cynisme wil tegenwerpen en negatieve voorspellingen doen. Het gaat uit van onmogelijkheden en blokkades. Cynisme belemmert om nieuwe ideeën te horen en nieuwe dingen uit te proberen. Cynisme is gestoeld op oude ervaringen en emoties vanuit het verleden. Cynisme heeft weinig meer van doen met hier en nu. Het ondermijnt het vertrouwen en het geloof in de mogelijkheid tot werkelijke vernieuwing.
Voice of fear (angst)
Angst is de meest basale emotie. Angst behoedt je voor fouten en fatale handelingen. Het is gericht op overleven. Maar daarmee belemmert angst je ook om open te staan voor verandering. Angst ontstaat vaak vanuit faalervaringen of bij de mogelijkheid om iets of iemand te verliezen. Bijvoorbeeld voor het verliezen van controle, het bekende, liefde of zelfs het leven. Met angst wordt het onmogelijk om het vertrouwde los te laten, het niet te weten en je over te geven. Het overwinnen van deze angst is ten diepste het overwinnen van de angst voor de dood. Want als je die angst los kunt laten, is er vertrouwen in de mogelijkheden van het leven (en daar voorbij). Je hebt immers niets te verliezen. Angst is met name belemmerend in de fase van ‘Presencing’. Zowel bij loslaten als bij nieuwe inzichten toelaten speelt angst een rol. Angst vraagt om controle en controle creëert meestal meer van hetzelfde.
Scharmer beschrijft het proces van afgescheiden zijn als een omgekeerde U: de ‘upper-U’. Dit gaat verder dan het onbewuste handelen op de automatische piloot, rechtstreeks van ‘Downloading’ naar ‘Performing’. Hij maakt met deze tegenhanger van het U-proces helder hoe een destructief proces kan verlopen. De mens loopt in dat proces op drie niveaus vast: slechts één waarheid kennen, wij tegen zij, en de eigen identiteit.

©Scharmer 2013
Het ombuigen van de belemmeringen
Je kunt de belemmerende stemmen van oordeel, cynisme en angst ombuigen door bewustzijn, herkenning en oefening.
Open mind
Oordelen staan een open mind in de weg. Oordeel-loos zijn is onmogelijk en ook niet wat het U-proces van je vraagt. Je hebt en houdt altijd oordelen. Belangrijk is te zien dat oordelen beperkend zijn en slechts een klein deel van de realiteit belichten. Een nieuwsgierige houding helpt om voorbij de oordelen te komen en interesse te tonen in de ander(en). Daar hoort het herkennen en uitstellen van je oordelen bij. Het stellen van vragen en proberen echt te doorgronden wat anderen zeggen, geeft een andere kwaliteit van interactie. Dit faciliteert het hebben van een open mind. Een open mind gaat voorbij goed en kwaad (of andere polariteiten) en zoekt naar de feiten en een breed perspectief.
Open heart
Je hart sluit zich door pijn, teleurstelling en afwijzing. Dat maakt je cynisch. Je hart kan zich weer openen door de erkenning van deze pijn en de pijn los te maken van hier en nu. Dan heb je weer contact met jezelf. Vanuit dit contact en de compassie met jezelf, is het mogelijk uit te reiken naar de ander. Door je te laten raken en je in te leven, kan je hart zich openen. Dit kan door schoonheid te zien, dankbaarheid te voelen, en vertrouwen en nabijheid toe te staan.
Open will
Angst is diepgeworteld in je systeem en heeft ook een belangrijke signaalfunctie. Het is goed dat te erkennen. Alleen signaleert angst vaak onterecht gevaar, gebaseerd op oude informatie uit je geheugen. Het signaleert gevaar waar helemaal geen gevaar is. Angst staat de overgave in de weg. De kunst is om angst te erkennen en te voelen, en er voorbij te kunnen stappen. Dat vraagt oefening. Bijvoorbeeld oefening in het besef dat controle een illusie is, en oefening in het contact maken met vertrouwen in de overvloed van het leven. Mindfulness-training (of meditatie, yoga of iets van die aard) kan helpen om contact te houden met het hier en nu en het opgeven van verzet tegen wat daar is. Moed kan de angst verdrijven. Het geeft kracht om angst in de ogen te kijken en los te laten. Het helpt om vrij te spreken en te handelen.